Cena: 49,00 zł
Cena: 49,00 zł
ASHWAGANDHA
Withania somnifera, znana również jako indyjski żeń-szeń, asgandh (hindi) lub ashwagandha (sansk.)
Osobliwą cechą ashwagandhi jest fakt, że łączy ona w sobie właściwości tonizujące i uspokajające, Wzmacnia ona układ nerwowy, którego zmęczenie może objawiać się – paradoksalnie – nadpobudliwością, brakiem stabilności emocjonalnej i uczuciem stresu. Tak więc ashwagandha jednocześnie dodaje mu energii i uspokaja. Nazwa tego zioła, oznaczająca „koński zapach”, pochodzi od zapachu, jaki wydaje świeży korzeń, przypominającego koński mocz. Możliwe też, że stanowi ona aluzję do olbrzymiej potencji, jaką potrafi ono wywołać.
WŁAŚCIWOŚCI
Rasa (smak): gorzki, cierpki, słodki
Virya (energia): gorąca
Vipaka (rezultat potrawienny): słodki
Guna (cechy): lekka, oleista
Wpływ na dosze: VK−
Dhatu (tkanki): krew, mięśnie, tłuszcz, kości, komórki nerwowe, komórki rozrodcze
Srota (kanały): kanały układu rozrodczego, nerwowego i oddechowego
SKŁADNIKI
Alkaloidy: ashwagandhina, witanina, izopeletieryna, anaferyna
Laktony sterydowe: witanolidy, witaferyny
Fitosterole: sitoindozydy, β-sitosterol
Saponiny
Żelazo
(Bone 1996, Williamson 2002)
DZIAŁANIE
Visaya – wzmaga potencję
Balya – zwiększa siłę
Medhya – sprzyja intelektowi
Ojas vardhana – buduje ojas
Nidrajanana – ułatwia sen
Sukrala – zwiększa produkcję nasienia
Sothahara – zapobiega obrzękom
Rasayana – działa odmładzająco
Vatakaphahara – redukuje kapha i vatta
Vedanasthapana – uśmierza ból
Svasa – ułatwia oddychanie
WŁAŚCIWOŚCI BIOMEDYCZNE
Działa adaptogennie, tonizująco, przeciwzapalnie, immunomodulacyjnie, przeciwguzowo, lekko uspokajająco, przeciwbólowo, antyanemicznie, przeciwnerwowo. Podnosi potencję, tonizuje układ rozrodczy
WSKAZANIA
Tkanka mięśniowa
Ashwagandha wskazana jest przede wszystkim dla osób o niskiej masie ciała, cierpiących na anemię lub niski poziom hemoglobiny, dla pacjentów przechodzących rekonwalescencję, dla sportowców oraz dla kobiet w ciąży. Redukuje stany zapalne mięśnie i poprawia ich napięcie. Jako rasayana oddziałuje przede wszystkim właśnie na mamsa dhatu (tkankę mięśniową). Wykazuje też właściwości anaboliczne, wspomagając budowę mięśni (Charaka, Bhavaprakasa, Venkataraghavan et al. 1980). Z racji korzystnego wpływu na tkankę mięśniową polecana jest również jako środek tonizujący serce, płuca, a także wspomagający budowę masy mięśniowej u rekonwalescentów, wolno rosnących dzieci i osób starszych.
Układ odpornościowy
Wspomaga leczenie chorób autoimmunologicznych, neutropenii, chorób reumatoidalnych, choroby zwyrodnieniowej stawów, nowotworów i przewlekłych chorób tkanki łącznej. Z racji swoich właściwości przeciwzapalnych i przeciwbólowych często znajduje zastosowanie w łagodzeniu objawów artretyzmu. Wzmacnia system odpornościowy oraz zapobiega jego osłabieniu wskutek stosowania leków immunosupresyjnych. Zwiększa ilość białych krwinek we krwi. Ashwagandha wykazuje jednocześnie właściwości immunosupresyjne oraz immunowzmacniające, dlatego też można ją zakwalifikować do grupy adaptogenów (Tillotson 2001).
Układ oddechowy
Wspomaga leczenie astmy, kaszlu oraz chorób alergiczne powodowanych nadmiarem kapha i vata. Łagodzi nieżyt nosa i kaszel.
Układ nerwowy
Ashwagandha łagodzi zaburzenia nerwicowe, bezsenność, niepokój, deficyt uwagi i zespół ADHD. Szczególnie przydaje się w leczeniu chorób stresogennych, ponieważ silnie oddziałuje na majja dhatu i reguluje przepływ vyana dhatu w sercu. Przydatna się również w terapii stwardnienia rozsianego (Tillotson 2001). Uspokaja i wzmacnia centralny układ nerwowy, tym samym zwiększając tolerancję na stres. Jednocześnie – w przeciwieństwie do wielu środków uspokajających – nie powoduje senności
Męski układ rozrodczy
Ożywczy wpływ na sukra dhatu pomaga zapobiegać asthenozoospermii (nieprawidłowej ruchliwości plemników), oligospermii (zbyt niskiej liczbie plemników w nasieniu) oraz impotencji (Bhavaprakasa, Paranjpe 2001). W leczeniu impotencji polecany jest olejek z ashwagandhi stosowany zewnętrznie.
Żeński układ rozrodczy
Doskonale tonizuje mięśnie macicy. Reguluje zaburzenia cyklu miesiączkowego spowodowane nieprawidłową vata. Zapobiega skurczom macicy, bólom menstruacyjnym oraz zanikom miesiączki.
Trzustka
Bardzo przydatna w leczeniu chorób związanych z nieprawidłową pracą trzustki.
STOSOWANIE Z INNYMI ZIOŁAMI
l Pippali – wzmacnia efekt tonizujący, łagodzi astmę i kaszel
l Bala, lukrecja, satavari – choroby układu rozrodczego
l Brahmi, mandukparni, vacha – choroby układu nerwowego
l Guggulu, olibanum, kurkuma – choroby artretyczne
PRZECIWWSKAZANIA
Zalecana ostrożność u osób z wysoką pitta i ama oraz u kobiet ciężarnych. Choć tradycyjnie ashwagandha stosowana jest również w czasie ciąży w celu wzmocnienia macicy, jej właściwości spazmolityczne sprawiły, że w zachodnim ziołolecznictwie odradza się jej użycie (McGuffin et al 1997).
INTERAKCJE Z LEKAMI
Nie stwierdzono interakcji z lekami. Choć istnieją teoretyczne przesłanki, że ashwagandha może wpływać na działanie leków immunosupresyjnych, tarczycowych i uspokajających, nie istnieją na to dowody (Braun i Cohen 2003, 2004, Harkness i Bratman 2003). Ashwagandha przejawia właściwości hipoglikemiczne, dlatego osoby podatne na wahania poziomu cukru we krwi powinny go stale monitorować (Low Dog 2002).
DAWKOWANIE
pół łyżeczki wymieszać z 1 szklanką wody pić dwa razy dziennie
UWAGI
l Ashwagandha najlepiej rośnie na glebach piaszczysto-ilastych, występujących rejonach Indii o umiarkowanym klimacie, czyli w stanach Madhya Pradesh, Uttar Pradesh i Gujarat, a także na Sri Lance.
l Korzenie ashwagandhi na podstawie klasyfikuje się w cztery grupy. Do grupy A należą korzenie o długości ok. 7 cm i jasne w środku, do grupy B – korzenie o długości ok. 5 cm i jasne w środku, do grupy C – korzenie o długości 3-4 cm, a do grupy D – korzenie o drobniejszych rozmiarach i lekko żółtawe.
l Jest to najskuteczniejsze zioło odżywiające vata, dlatego też znajduje zastosowanie w leczeniu wszelkich schorzeń związanych z układem kostnym, w tym schorzeń pleców, kolan i miednicy, a także chorób uszu i jelit. W tych przypadkach ashwagandhę można stosować zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie.
l Druga część łacińskiej nazwy tej rośliny – „somnifera” – odnosi się do jej właściwości relaksacyjnych i nasennych.
l Najlepszy efekt tonizujący osiąga się przez jednoczesne przyjmowanie substancji stymulujących budowę tkanki łącznej: mlek, ghee, mleka migdałowego i miodu.
/p
strongoraz